Gün Gelir Üzer Su
Hasretse maviye gözler,
Yeşil dünyayı bezer su.
Katresi yaşamdan izler,
Medeniyeti yaşar su.
Kaynak değil o bir varlık,
Korursan çekilmez darlık,
Arsıza öretir arlık,
Dalga dalgadır kızar su.
Nasıl taze çimen biter,
Elvan elvan çiçek yeter,
Kim kökten yaprağa iter,
Türlü meyveyi dize su.
Buhar olur göğe çıkar,
Yağmur olur yere akar,
Kutuplar koynuna saklar,
Yerin altında gezer su.
Bedenin yüzde yetmişi,
Dağda bayırda yatmışı,
Tohumu canı katmışı,
Çatlak toprağa sızar su.
Kıymet ver değeri olsun,
Gürül gürül arklar olsun,
Hapsetme, yerinde kalsın,
Gün olur, taşar üzer su.
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Orman
Ağacı fidanı koru,
Vatanın saç teli orman.
Salın içinde gez yürü,
Yeryüzünün gülü orman.
Hakkında yazıldı ferman,
Bir sürü canlıya derman,
Biyo çeşide ol harman,
Eşsiz yurdun şalı orman.
Kuru toprakta ot bitmez,
Kelebekler çöpe gitmez,
Boş tohumdan ağaç bitmez,
Nazlı suyun seli orman.
Nice hayvan orda yaşar,
İlkbahar gelince coşar,
Tepeden kuzular aşar,
Aç doyurma yolu orman.
Vatanımın yeşil süsü,
O varken tutmayın yası,
Silin gönüldeki pası,
Yurdum zümrüt gölü orman.
Sen erozyanı önlersin,
Sessizce yağmur dinlersin,
Heyelanı engellersin,
Serin eser yeli orman.
Elde kalem olup yazdın,
Aşığın elinde sazdın,
Kitap, defter olup çizdin,
Medeniyet dili orman.
